Kjo është një lutje madhështore, të cilën Shejkhul Islam Ibn Tejmijjeh në librin e tij Muxhmu'ul-Fetaua (14/307) e ka përshkruar duke e quajtur prej lutjeve më të mira. Ai i cili nuk punon me dijen e tij, ndërsa njerëzit i thërret tek ajo dije, atëherë ata do të bëhen më të lumtur se ai nëpërmjet dijes së tij. Ndërsa ai që nuk merr mësim nga gjendja e ekstremistëve të mëparshëm, do të mbetet shembull i keq prej të cilit nxjerrin mësim të tjerët që do të vijnë pas tij.